De meeste mensen zijn zich niet bewust van het verband tussen de bekkenbodem en de ademhaling.
Als we de buik zien als een cilinder - de wanden zijn de rug- en buikspieren, de basis is de bekkenbodem en de top is het middenrif - de koepelvormige spier onder onze ribbenkast die de ademhaling regelt.
Wanneer onze spieren optimaal werken
Als we inademen wordt het middenrif korter en platter, waardoor onze buikinhoud (maag, darmen, blaas, enz.) iets naar beneden wordt geduwd in de richting van ons bekken. Om deze drukverhoging tegen te gaan, ontspannen of verlengen onze bekkenbodemspieren enigszins, zodat de totale druk in de cilinder gehandhaafd blijft.
Als we uitademen, gebeurt in wezen het omgekeerde: het middenrif ontspant en gaat weer omhoog in de richting van het hart, de organen gaan ook omhoog en de bekkenbodemspieren trekken iets samen.
Als we hoesten, lachen of schreeuwen, moeten we krachtig uitademen en trekken de buikspieren sterker samen.
Hierdoor neemt de druk in onze buik sterk toe, waardoor de bekkenbodemspieren sterk moeten samentrekken om te voorkomen dat onze organen naar beneden worden gedrukt.
Mensen bij wie de bekkenbodem niet in staat is om snel die sterke contractie tot stand te brengen, kunnen last krijgen van stressincontinentie bij hoesten, niezen of lachen.
Wanneer ons ademhalingspatroon niet optimaal is
Het is niet ongewoon dat mensen een ademhalingspatroon hebben dat niet optimaal is, zoals hierboven:
Constante stress kan leiden tot spanning en een "bovenborst ademhalingspatroon", waarbij we ons middenrif niet goed gebruiken.
Sommige mensen kunnen hun buik chronisch "inzuigen", vanwege zorgen over hun lichaamsbeeld, een opgeblazen gevoel, strakke kleding of andere factoren.
Niet-optimale ademhalingspatronen komen ook vaak voor bij mensen met chronische longaandoeningen zoals astma en COPD.
Bij mensen met deze problemen is de gecoördineerde beweging tussen het middenrif en de bekkenbodem verstoord. De bekkenbodemspieren kunnen te strak staan (niet genoeg ontspannen) of te zwak zijn (niet genoeg samentrekken), of gewoon niet op het juiste moment samentrekken (ongecoördineerd).
Wat kunnen we doen
Er zijn enkele ademhalingsoefeningen of technieken die kunnen helpen om dit spierpatroon te hertrainen om uw bekkenbodemfunctie te beschermen en te optimaliseren.
Probeer deze oefening eens:
Ga op uw rug liggen met een kussen onder uw hoofd en uw knieën licht gebogen.
Adem zachtjes in door uw neus en voel hoe uw buik omhoog komt. Adem nu zachtjes uit door uw neus. Stel u de op- en neergaande beweging van het middenrif voor (naar beneden drukken en afvlakken als u inademt, naar boven drijven en ontspannen als u uitademt). Doe dit een paar keer.
Breng nu je bewustzijn naar je bekkenbodemspieren. Stel je bij het inademen voor hoe ze zich ontspannen en je adem helemaal tot in je bekken toelaten. Als u uitademt, kijk dan of u ze kunt activeren door zachtjes te knijpen en op te tillen (net zoals u zou doen als u uw Perifit Care gebruikt voor een contractie).
De sleutel is om niet alleen samen te trekken als je uitademt, maar ook te ontspannen als je inademt. Naarmate dit gemakkelijker gaat, oefen je in verschillende houdingen.
Probeer aandacht te besteden aan uw ademhaling op verschillende momenten van de dag, zoals wanneer u gestrest bent, wanneer u naar het toilet moet, of wanneer u probeert te gaan slapen. Deze middenrifademhaling is goed voor je lichamelijke en geestelijke gezondheid, en ook voor het welzijn van je bekkenbodem!